Gewohnheide

Also ess dut su Gewohnheide gewwe, die irschendwie in uns droi sinn. Unn es dut alde unn neie Gewohnheide gewwe. Zum Beispill die ald Gewohnheit, emm onnern die Hond ze gewwe, weil merr dem Geesche-Iwwer zeische will, dass merr koo Messer in de Hond hott, unn die nei Gewohnheit, sisch mett de Faust odder meddem Ellebooche oozeschtumbe weil merr zeische will, selbst wenn isch mett Corona odder de Gripp oogesteggd wär will isch nitt, dass du dess sellwe kriehst wie isch.

De Finger in de Mund ze stegge beim Bläddern in emm Buch odder in de Flerschemer Zeidung geheerd awwer zu dene Gewohnheide wo kooner mieh waaß, wo su ebbes herkimmd. Odder sisch in de Hoorn ze kratze wenn merr noochdenke muss, weil sisch doodemett koon oonsische Gedonke außem Kobb erauslocke lässt.

Aach e Deck uff de Disch ze leesche iss su e Gewohnheit, weil ess nitt long dauern dut, bis se vunn de Marmelad odder vunn de Peffersoß verkleggerd iss.

Zu de Gewohnheide geheerd bei monschem aach, dasser um die Johreszeit, die mir jetz hawwe, sisch e Kolder ins Bett leesche dut, obwohl die Schloof­stubb geheizt iss. Der mächt dess weil die Kolder su hoorisch iss unn weil frieher, also gons frieher sisch unser Urahne in e Fell vumm Bär odder vumm Rentier oigewiggeld hawwe. Su Gewohnheide halle sisch halt, weil aach bei moderne Leit e bissi was vunn dem Gefiehl ferr su e Fell iwwerisch gebliwwe iss unn dess krieht merr halt vunn de Kolder gons stark zurigg.

Ebbes onnersders als Gewohnheit isses, wenns in de Näh laut knalle dut, weil donn dut merr erschrecke unn ohne dass merr driwwer noochdenke muss werrd im Nu im Kobb entschiede, sollsde stieh bleiwe odder fortrenne. Wenn dess bassierd in de Nacht unn merr werrd wach, dut merr sisch im Bett uffsetze. Dess kimmt sicher vunn de Gewohnheid vunn unserne Vorfahrn in de Steppe, die hawwe sisch bei emm Geräusch uffgericht um ze seh, ob enn Löwe odder e onner Dier im Gras uff ze zuschleische dut.

Wenn ebbes Ähnlisches wie Gewohnheide im Fernseh ze sehe sinn, dut merrs awwer nitt su nenne, naa, donn sinns Rituale. Zum Beispill wenn die Fraa Außeminister odder de Herr Präsident onn irschend e Stell gieht, wo enn Kronz mett Schleife uffgestelld iss, die giehn donn hie unn mache su, als deede se die Schleife rischdisch leesche. Isch konn merr vorstelle, dass derjenische, der den Kronz dorthie gestelld hott, sisch doodriwwer ärjern dut, weil dess su aussieht, als hädder die Schleif nitt rischdisch festgemacht.

Aach wenn merr im Krimi sehe dut, dass de Kommissar uffem Feldbett in su ooner Polizeistubb oigeschloofe iss unn die Kommissarin kimmt, um dem e Deck uff de Rücke odder uff de Bauch ze leesche, hott merrs mett emm Ritual ze due. Wenn e bissi späder im Film de Kommissar rufe dut: Die Waffe weg! unn donn nitt de Merrder, naa, de Kommissar die Pistol uff de Boddem leesche dut unn der onnere gar nitt droo denkt, dess su ze mache, iss dess aach e Ritual, nor dass merr nitt immer waaß, wie die Sach ausgieht.

Gewohnheide unn Rituale brauch de Mensch. Weil stellt eisch vor, merr misst jeden Moie entscheide, ob merr sisch wäsche odder die Hoorn kämme soll: Donn waaß merr erst, ferr was Gewohnheide unn Rituale gut sinn: Merr brauch nitt noochzedenke, merr duts mache.

Eiern

Honnes

Noch keine Bewertungen vorhanden


X